این شهر زیبا و کوهستانی و سرسبز در دامنه کوه های سر به فلک کشیده ای قرار دارد که به علت کثرت درخت و سبزه زار بسیار، از صفا و طراوت خاصی برخوردار است. مردم این سامان اغلب علاوه بر کسب و تجارت، به باغداری و پرورش و نگهداری زنبور عسل اشتغال دارند. کوهستان های اطراف و گلستان کوه به جهت دارا بودن انواع گل و بوته از مراکز تغذیه زنبور عسل می باشد.
خوانسار از واژه خان و پسوند سار ساخته شده است. خان یا خن در اوستا نام چشمه است و چشمه های بزرگ سرچشمه خوانسار کرکخان و شترخان نامیده می شوند و کهریزخان و میدان خان هم از نام چشمه گرفته شده نه لقب خان که سوغات مغول بوده و در عهد قاجار رواج گرفته و سپس منسوخ شده است. خوانسار به معنای چشمه سار در کتب جغرافیدانان قدیم بصورت خانسار و خانیسار آمده است و جغرافیدانان اسلامی همیشه خانسار را با چشمه هایش می شناختند.
خوانسار از جمله شهرهای زیبای میهن عزیزمان است که در استان اصفهان واقع گردیده است. این شهر در شمال غرب استان واقع و از سمت شمال و شرق به شهرستان گلپایگان و ازسمت جنوب و غرب به شهرستان فریدن(داران) منتهی می گردد. شهرستان خوانسار با ۸۹۲ کیلومتر مربع وسعت، منطقه ای است کوهستانی و مرتفع که دارای ۲۲۵۰ متر ارتفاع از سطح دریا می باشد. خوانسار در دامنه ی کوه های زاگرس شرقی و در دره ی باریکی در دامنه ی کوه های قبله و گلستان کوه قرار گرفته است. پوشش گیاهی آن در کوهستان استپ کوهی همراه انواع گون ها و گون گزانگبین است. مراتع خوانسار از جمله مراتع ییلاقی استان اصفهان محسوب می گردد. پوشش گیاهی منطقه شامل زمین های زراعی، باغات و درختان میوه و مراتع نسبتا غنی است. مرتع زیبای گلستان کوه در این شهرستان با ۹۵۰ هکتار وسعت مهمترین و غنی ترین پوشش گیاهی را در سطح منطقه داراست. مرتع گلبهار در جنوب، مرتع دربند در جنوب شرقی و مراتع گردنگاه و ارتفاعات غربی شهر خوانسار، مراتع قلعه ابراهیم و مراتع پشتکوه و بعد از آن مراتع فقیر دهستانهای عربستان را می توان نام برد.
بنابر بعضی نوشته ها قدمت خوانسار را به زمان اسکندر می رسانند و معتقدند که اسکندر هنگام رفتن به همدان از آنجا گذشته است و یکی از میدانهای جنگ اسکندر و داریوش سوم پادشاه ایران در منطقه ای بین خوانسار کهرود و اصفهان بوده است که در این جنگ اسکندر از داریوش شکست خورد. با توجه به سفرنامه چریکف که می نویسد خوانسار قدیم خراب شده است، خوانسار حالیه چهارصدسال است که بنا شده است. تخریب خوانسار قدیم و بنای خوانسار جدید رونق و ترقی پیشتر این سرزمین را مهیا ساخت.
خوانسار در دوره صفویه یکی از مراکز مهم علم، ادب و صنعت بوده است. این موضوع که در تمام بازارهای ایران نوع چیت را به نام چیت خوانساری می نامیدند خود دلیلی بر این مدعاست. سلاطین صفوی توجه خاصی به این سرزمین داشته اند و بخاطر همین توجهات صنایع دستی و کارگاهی در خوانسار رونق یافته است و کارگاههایی نظیر عصارخانه(کارگاههای روغن کشی)ُ چیت بافیُ کوزه گری، پشم زنی، قالی بافی، قاشق تراشی (قاشق چوبی)، گیوه دوزی، خوانسار شهرت خاصی داشته است.
وفور چشمه ها در دره خوانسار عامل پیدایش این سکونتگاه بصورت روستایی کوچک و سپس تکامل و گسترش آن در ادوار مختلف بوده است. تجمع و تمرکز بافت قدیم شهر در اطراف چشمه های جنوب شهر و قسمت علیای رودخانه خوانسار و از سویی دیگر گسترش شهر با جهتی جنوبی شمالی به موازات رودخانه نیز بیانگر اهمیت و نقش منابع آب در توسعه و تکامل شهر خوانسار می باشد. موقعیت طبیعی شهرستان خوانسار وجود مراتع سرسبز و ییلاقی، وجود گلهای و گیاهان خودرو در سرتاسر منطقه به ویژه مراتع جنوب و غرب شهرستان، خوانسار را از دیرباز بصورت یکی از مراکز مهم پرورش زنبور عسل درآورده است. دکتر شهرستانی در ارتباط با زنبورداری و پرورش زنبور عسل در خوانسار چنین آورده است: به عقیده اهالی خوانسار زنبورداری در آن منطقه حداقل سابقه ۴۰۰ ساله دارد. قسمت اعظم عسل خوانسار از گل گز تامین می شود. عسل گز خوشبوترین و خوشمزه ترین عسلی است که من تا حال آزمایش کرده ام. خوانسار بزرگترین مرکز زنبورداری ایران بود و خوانساری ها مردمی فعال و علاقمند به شغلشان هستند.
محصول گز ساخته و گز نساخته، گز سفید و گز انگبین از صادرات خوانسار و بی رقیب است. گردو و انواع میوه های درختی خوانسار معروف است. برگه زردآلو و هلو و لواشک از جمله سوغات این شهر است.
پشتیبانی و مشاوره رایگان : ٠٩٣٠٠٤٣٨٣٤٣